همی پلژی ، فلج نیمه بدن به علت آسیب قسمتی از دستگاه عصبی است که در عمل حرکتی نقش دارند.
در همی پلژی، اختلال حرکتی در اندام فوقانی، تحتانی و تنه یک طرف بدن وجود دارد که ممکن است عضلات صورت را نیز درگیر نماید.
آسیب نواحی حرکتی قشر مغز و ضایعه راه هرمی یا راه قشری–نخاعی می توانند منجربه فلج بدن گردند.
اگر بیمار به دلیل ضایعه سیستم عصبی، فقط دچار ضعف خفیف تر حرکتی گردد، اصطلاح پارزی به کار می رود و همی پارزی به معنای ضعف حرکتی کمتر در یک سمت بدن است.
علل همی پلژی
در اکثر موارد، همی پلژی به علت آسیب راه هرمی یا راه قشری–نخاعی ایجاد می گردد که ناحیه ضایعه ممکن است در قشر مغز، کپسول داخلی، ساقه مغز یا طناب نخاعی باشد.
– سکته های مغزی ناشی از ایسکمی یا خونریزی
– آسیب ضربه ای مغز که منجربه خونریزی مغزی می گردد
– تومورهای مغزی
– عفونت های مغزی همانند مننژیت و آبسه های مغزی
– بیماری های تخریب میلین دستگاه عصبی مرکزی مانند ام اس
– فلج مغزی (Cerebral palsy)
– سندرم براون سکوارد در ناحیه گردنی که این سندرم یک نوع آسیب ناکامل نخاعی محسوب می شود (به علت آسیب راه قشری–نخاعی یا راه کورتیکواسپاینال)
انواع همی پلژی
همی پلژی شل که بیماران فاقد تون عضلانی در سمت مبتلا هستند.
همی پلژی اسپاستیک که در این حالت تون عضلانی در طرف درگیر افزایش می یابد. این بیماران دارای درجات مختلفی از تون عضلانی هستند.
درمان همی پلژی
هدف اصلی این درمان تقویت عضلات ضعیف و جلوگیری و مهار اسپاسم است.
درمان های دارویی طبق نظر متخصص مربوطه
دیدگاه۰